Mówi się, że głodny sytego nie zrozumie i na odwrót. Podobnie jest chyba z różnym odbiorem tych samych kwestii przez osobę duchową (nie mylić z nadduchową) i osobę duszewną (cielesną). Ta pierwsza kieruje się wiarą opartą o Boże obietnice, druga zaś postrzega świat tylko i wyłącznie według 5 zmysłów. Salomon napisał: „Zaufaj (wiara) Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie; licz się z Nim na wszystkich swoich drogach, On prostować będzie twoje ścieżki! Nie uważaj się sam za mądrego, bój się Pana oraz stroń od zła! To przyniesie uzdrowienie twemu ciału i przywróci rześkość twoim kościom. Czcij Pana darami swego mienia, najlepszą cząstką wszystkich swych dochodów, wówczas twoje spichrze będą wypełnione, a twoje tłocznie opływać będą w moszcz. Nie odrzucaj, mój synu, pouczenia Pana i nie obrzydzaj sobie Jego przestróg, bo kogo Pan kocha, tego karci jak ojciec swego ukochanego syna” (P.Sal.3,1-12). Proszę czytać ten fragment nie jeden raz. Jak wielkie są korzyści ufania całym sercem Panu, co wynika z opieraniu swej wiary o Jego pouczenia, przestrogi, korekty oraz obietnice, wie w pełni tylko Bóg. Duchowy człowiek żyje w bojaźni przed Panem – oznacza to nienawiść i stronienie od wszelkiego rodzaju zła. Tych prawd z pewnością nie rozumie osoba cielesna. Postawienie Boga na pierwszym miejscu (nie tylko w słowach) powoduje niesamowite rezultaty opisane wyżej przez Salomona. Korzyści jest nieskończona ilość. Malachiasz napisał: „Znów dostrzeżecie różnicę między sprawiedliwym a bezbożnym, między służącym Bogu a tym, kto Mu nie służy” (Mal.3,18). Nie martwmy się. Jeśli nasza droga będzie się podobać Ojcu pojedna On z nami nawet naszych nieprzyjaciół (P.Sal.16,7).
Dodaj komentarz