Mój przyjaciel powiedział do mnie, że obecnie dzieci się nie wychowuje lecz chowa. Dzieci są chowane nie wychowywane. Rodzice pozwalają swoim pociechom na wszystko. Bezstresowe wychowanie (zaczęło się od Szwecji) jest tego klasycznym przykładem. Oczywiście istnieje i druga skrajność – tresura naszych podopiecznych. Jednak generalnie (aktualny trend) – ojciec i matka muszą pracować, więc nadrabiają utracony czas z dziećmi, dając im „wypasione” prezenty. Pewnie na początku dziecko będzie domagało się skoncentrowanej uwagi rodzica, ale jeśli on będzie notorycznie je zaniedbywać, pociecha nauczy się żyć bogatymi substytutami. Najnowsze rowery, komórki, nawet samochody i podróże dookoła świata nie zastąpią jednak rodziców. Schowani w swoich pokojach, siedząc przed swoimi komputerami będą poddawani internetowej obróbce. Raczej moda, koledzy i koleżanki, w tym opinie tych ostatnich, będą wyznaczać kierunek życia naszych dzieci i wyznaczać chore priorytety i wartości. Rodzice opamiętajcie się póki nie jest za późno! Uczcie synów i córki, dając siebie za przykład, jak chodzić Bożymi drogami, po których powinny chodzić dzieciaki. Dyscyplinujcie nie zrażając się kiedy „pokażą się różki”. I nad wszystko miejcie dla nich, nie tyle pieniądze, co czas na zabawę, rozmowę i budowanie ich świętej tożsamości. Pójdźmy za radami Pawła apostoła, który napisał: A wy ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu dzieci swoich, lecz napominajcie i WYCHOWUJCIE je w karności dla Pana i nie rozgoryczajcie ich (nie powodujcie rozżalenia), aby nie upadły na duchu (nie były zniechęcone) (Ef.6,4; Kol.3,21).
Dodaj komentarz