Statystyki mówią, że w zachodnich społeczeństwach ludzie biedni pożądają (nie mylić z potrzebują) pieniędzy bardziej niż bogaci. Przypominam: „Korzeniem (przyczyną) wszelkiego zła (przestępstwa, deprawacja, zazdrość itp, itd.) jest MIŁOŚĆ pieniędzy” (grec. filargyria), a nie one same (1Tym.6,10). Jak uczył Pan Jezus: „Więcej szczęścia jest w dawaniu niż braniu” (Dz.20,35). Salomon dodał, że szczęśliwym staje się ten, kto lituje się nad ubogim (P.Sal.14,21). Prawdziwie szczęśliwym, wg Sowa Bożego, jest więc ten, który rozdaje pieniądze, a nie ten, który je tylko gromadzi. Ale jak to mówią: „Z pustego i Salomon nie naleje”. Żeby dać i doświadczyć najwyższego rodzaju szczęścia trzeba najpierw mieć. Chrześcijanie bierzmy się do roboty, bo całe stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych (Rz.8,19).
Dodaj komentarz