Dokąd zmierzasz?

Kiedy Billy Graham miał 92 lata i walczył z chorobą Parkinsona przywódcy z Charlotte zaprosili go na lunch na jego cześć. Nie oczekiwano super przemówienia ze strony wielkiego ewangelisty chciano po prostu go uhonorować. Po tym, jak powiedziano o nim wiele dobrych rzeczy, dr Graham wszedł na podium i powiedział: „Przypomniałem sobie dzisiaj Alberta Einsteina, wielkiego fizyka, który w tym miesiącu został uhonorowany przez magazyn Time tytułem Człowieka Stulecia. Einstein jechał kiedyś pociągiem z Princeton. Kiedy konduktor dotarł do Einsteina, Einstein sięgnął do kieszeni kamizelki. Nie mógł znaleźć biletu, więc sięgnął do kieszeni spodni. Nie było go tam. Zajrzał do swojej teczki, ale nie mógł go znaleźć. Potem spojrzał na siedzenie obok niego. Nadal biletu nie było. Konduktor powiedział: „Doktorze Einstein, nie martw się, wiem kim jesteś, żaden problem. Nie potrzebujesz biletu. Jestem pewien, że go kupiłeś”. Einstein spojrzał na niego i powiedział: „Młody człowieku ja też wiem kim jestem. Nie wiem dokąd zmierzam”. Powiedziawszy to Billy Graham kontynuował: „Widzisz garnitur, który mam na sobie? To zupełnie nowy garnitur. Moje dzieci i wnuki mówią mi, że na starość trochę się zaniedbałem. Kupiłem więc ten garnitur, przychodząc na ten obiad i na jeszcze jedną okazję. Wiesz, co to za okazja? To jest garnitur, w którym zostanę pochowany. Ale kiedy usłyszysz, że nie żyję, nie, nie chcę byś przypomniał sobie ten garnitur. Chcę, żebyś zapamiętał – nie tylko wiem kim jestem, ale wiem dokąd zmierzam. Niech wasze kłopoty będą mniejsze, wasze błogosławieństwa większe, a przez wasze drzwi niech tylko szczęście przyjdzie. Życie bez Boga jest jak nienaostrzony ołówek – nie ma sensu”. Oby każdy z nas po skasowaniu biletu nie musiał się martwić dokąd jedziemy. Pan Jezus powiedział:: „Ja jestem zmartwychwstanie i życie; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. A kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to?” (J.11,25-26).